
BMI jest wskaźnikiem odnoszącym się do relacji pomiędzy masą ciała a wzrostem
(body mass index). Pozwala m.in. na wyłonienie ze społeczeństwa jednostek o
wyższym ryzyku występowania nadwagi i otyłości, a co za tym idzie wyższym ryzyku
zachorowania na choroby cywilizacyjne, takie jak cukrzyca typu 2, miażdżyca, czy
nadciśnienie. Nie zawsze jednak wyniki wyliczeń BMI są adekwatne do sytuacji
rzeczywistej i czasami mogą dawać nieco mylne pole do wnioskowania. Utrudnione
może być jego wykorzystanie m.in. w przypadku dzieci i młodzieży, a także
sportowców (głównie uprawiających dyscypliny siłowe). Ciekawy jest fakt, że
korzysta się z niego już od około 180 lat.
Wskaźnik, o którym mowa, jest bardzo popularnym narzędziem w ocenianiu stanu
zdrowia i odżywienia ludzi. Stosowany jest zarówno w praktykach medycznych, jak i
badaniach naukowych. BMI jest wynikiem dzielenia masy ciała (w kilogramach)
przez wzrost ciała (w metrach) podniesiony do kwadratu. Działanie to powstało na
drodze poszukiwania wzoru na “człowieka przeciętnego” przez jednego z XIX
wiecznych naukowców. Nie cieszyło się dużą popularnością wśród medyków i
naukowców, jednak w latach 70. XX wieku przeżyło swoje ponowne odrodzenie,
kiedy to wykazano związek pomiędzy BMI a poziomem otłuszczenia ciała.
BMI może być pewną informacją o poziomie otłuszczenia i ryzyku występowania
otyłości, jednak nie zawsze jest to narzędzie precyzyjne. Mimo to BMI ma duże
znaczenie w szacowaniu stanu zdrowia społeczeństwa, gdyż wykazano, że kiedy
rośnie powyżej 35 znacząco rośnie również ryzyko śmierci danej osoby. Oprócz
chorób związanych z syndromem metabolicznym nieodpowiedni poziom BMI może
również wiązać się z takimi zaburzeniami zdrowia jak przewlekły ból (często wokolicy odcinka lędźwiowego kręgosłupa), czy zaburzenia nastroju (na czele z
depresją). Warto kontrolować zarówno swój BMI, jak i BMI osób bliskich, ponieważ
jest to tanie i szybkie narzędzie w “przeglądzie technicznym” organizmu.
Według WHO (Światowej Organizacji Zdrowia), prawidłowe BMI, ukazujące
optymalny stosunek masy ciała do wzrostu, zawiera się w przedziale od 18,6 do
24,9. Naukowcy powiązali wysokie wartości wskaźnika BMI z chorobami
metabolicznymi, jak i jako czynnik wpływający na zagrożenie dla układu
sercowo-naczyniowego, co powiązane jest z nadwagą.
● do 16: wygłodzenie
● od 16 do 17: wychudzenie
● od 17 do 18.5: niedowaga
● od 18.5 do 25: wartość prawidłowa
● od 25 do 30: nadwaga
● od 30 do 35: I stopień otyłości
● od 35 do 40: II stopień otyłości
● powyżej 40: III stopień otyłości
Źródła naukowe:
Gutin I. In BMI We Trust: Reframing the Body Mass Index as a Measure of Health. Soc Theory Health. 2018
Aug;16(3):256-271. doi: 10.1057/s41285-017-0055-0. Epub 2017 Oct 25. PMID: 31007613; PMCID: PMC6469873.
Zapisz się do newslettera i bądź na bieżąco z nowościami oraz
odbierz darmowego e-booka